Αρθρο του Σωτήρη Αποστολίδη: “Κατηγορώ…”

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ

“Είναι αναμφισβήτητο ότι ζούμε σε μια εποχή όπου η προσοχή στον εαυτό μας φαίνεται να είναι η
κυρίαρχη αρχή. Κοιτάμε γύρω μας και βλέπουμε πολλούς ανθρώπους που φροντίζουν πρώτα τον εαυτό
τους, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να αγνοούν τις ανάγκες και τα δικαιώματα των άλλων. Αυτή η
εγωιστική συμπεριφορά, ωστόσο, φέρνει μια ανησυχητική πτυχή στην επιφάνεια.

Ο σύγχρονος άνθρωπος φαίνεται να έχει ξεχάσει τη σημασία της αμοιβαιότητας, της ευγένειας και της
συνείδησης. Αντί να αντιμετωπίζει τους άλλους με σεβασμό και συμπόνια, κατηγορεί και επικρίνει
αβέβαια και εύκολα. Ξεχνά ότι κάθε πράξη έχει συνέπειες και κάθε λόγος μπορεί να πληγώσει βαθιά.
Είναι εύκολο να παρατηρήσουμε την ειρωνία και τον κυνισμό να επικρατούν στις καθημερινές μας
συνομιλίες και στη συμπεριφορά μας. Όμως, πίσω από αυτήν την προσποίηση της αδιαφορίας και της
επιθετικότητας, κρύβεται ένας εσωτερικός πόνος και μια ανεπίλυτη ανάγκη για αγάπη και αποδοχή.
Οι τίτλοι σπουδών και οι επαγγελματικές επιτυχίες δεν αρκούν για να μας κάνουν πραγματικά
ευτυχισμένους και ισορροπημένους ανθρώπους. Η πραγματική ευημερία προέρχεται από την εσωτερική
μας αρμονία και την ικανότητά μας να αγαπάμε και να εκτιμούμε τους άλλους όπως και τον εαυτό μας.

Επομένως, ας σταματήσουμε να κατηγορούμε εύκολα και άσκοπα τους άλλους. Ας αντιμετωπίσουμε τον
καθένα με σεβασμό και αγάπη. Και πάνω απ’ όλα, ας θυμηθούμε ότι η αληθινή ελευθερία έρχεται μόνο
όταν απαλλαγούμε από τον εσωτερικό μας κριτικό και εγωιστικό εαυτό, ανοίγοντας την καρδιά μας στην
αγάπη και την ενσυναίσθηση.

Ας εργαστούμε μαζί για έναν κόσμο όπου η αμοιβαιότητα και η αλληλεγγύη θα είναι οι κυρίαρχες αρχές,
ένας κόσμος όπου ο καθένας μπορεί να αισθανθεί ασφαλής και αγαπημένος.
Η λέξη “κατηγορώ” αποτελεί ένα ισχυρό εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εκφράσουμε τη
δυσαρέσκειά μας ή τη δυσαρέσκειά μας έναντι κάποιου άλλου. Ωστόσο, στη σύγχρονη κοινωνία, έχει
γίνει σχεδόν συνήθεια να χρησιμοποιείται αβέβαια και με κακόβουλο τρόπο. Η πρόχειρη καταφυγή σε
αυτή τη λέξη μπορεί να προκαλέσει βαθιές πληγές στις σχέσεις και να δημιουργήσει αναπόδραστες
διαφορές.

Οι αρχαίοι φιλόσοφοι, με τη σοφία τους, ανέδειξαν τη σημασία της επιμέλειας και της σύνεσης στη
χρήση των λέξεων. Ο Σωκράτης, για παράδειγμα, προσέφερε στους μαθητές του τη μέθοδο της
διαλεκτικής, καλώντας τους να αναζητήσουν την αλήθεια μέσα από την ερώτηση και τη συζήτηση, αντί
να κατηγορούν αβάσιμα.

Επίσης, ο Ιησούς Χριστός, μέσα από τη διδασκαλία του, έδωσε έμφαση στη σημασία του συγχωρέσιμου
και της αγάπης προς τον πλησίον. Στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, μάς προτρέπει να “μην κρίνουμε, για να
μην κριθούμε” και να αγαπάμε τον εχθρό μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να αναγνωρίζουμε τα
λάθη και τις παραβάσεις, αλλά ότι πρέπει να το πράττουμε με σύνεση και επιμέλεια, αποφεύγοντας την
καταδίκη και το μίσος.

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η καταγγελία και η κατακραυγή είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
Η καταγγελία γίνεται με σκοπό τη διόρθωση και την επίλυση ενός προβλήματος, ενώ η κατακραυγή
προκαλεί πληγές και διχόνοιες στις σχέσεις των ανθρώπων. Επίσης, η υπευθυνότητα του λόγου είναι κάτι
που πρέπει να καλλιεργούμε στους εαυτούς μας, θυμόμενοι ότι κάθε λέξη μπορεί να έχει μεγάλη
επίδραση στον άλλον.

Συνεπώς, ας επιδείξουμε σύνεση και σεβασμό στη χρήση των λέξεων μας, αποφεύγοντας την παγίδα της
καταγγελίας και του μίσους. Ας αναζητήσουμε την αλήθεια και την επίλυση των διαφορών μας με
διάλογο και αγάπη. Μόνο έτσι μπορούμε να γίνουμε ελεύθεροι άνθρωποι.

Όταν δηλαδή βάζουμε φραγμούς στην ζωή μας. Και δεν είναι καθόλου οξύμωρο αυτό.
Αρκεί να το εμβαθύνουμε περισσότερο για την ορθή του λογική”.