Πανταζής Σαράφης: Η ποδοσφαιρική ιστορία του γιου του “Καίσαρα” της Επανομής
Ο Πανταζής Σαράφης (γιος του αείμνηστου Καίσαρα Σταύρου Σαράφη, που έγραψε την δική του ιστορία με την φανέλα του ΠΑΟΚ και της Εθνικής Ελλάδας) γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1974 και το 1985 άρχισε να παίζει μπάλα στις Ακαδημίες της Αναγέννησης Επανομής.
Την περίοδο 1989-’90 προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα, η οποία συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Α’ κατηγορίας και την επόμενη χρονιά (1990-’91) καθιερώθηκε στην μεσαία γραμμή της σαν δεξί χαφ, που “είχε” όμως και το… γκολ, σκοράροντας για πρώτη φορά στον εντός έδρας αγώνα με την Δόξα Αδένδρου.
Στο τέλος εκείνης της περιόδου, έφυγε από την Επανομή και μαζί με τον πατέρα του και τον αείμνηστο αδερφό του Νίκο, πήγαν στον Αιολικό με την φανέλα του οποίου πανυγήρισε το πρώτο του πρωτάθλημα, στον 2ο όμιλο της Δ’ Εθνικής και την άνοδο στην Γ’ Εθνική, την περίοδο 1991-’92. Έμεινε στην Μυτιλήνη στο ξεκίνημα της επόμενης χρονιάς (1992-’93) παίζοντας και 6 παιχνίδια στην Γ’ Εθνική, αλλά στα μισά της περιόδου έφυγε από τον Αιολικό και στις αρχές του 1993, επέστρεψε στην Επανομή.
Έχοντας… ωριμάσει, σαν παίχτης, ανέλαβε ηγετικό ρόλο στην ομάδα του και τις δύο επόμενες χρονιές (1993-’94 και 1994-’95) ήταν ο πρώτος σκόρερ της Αναγέννησης, στο πρωτάθλημα της Α’ κατηγορίας. Οι εμφανίσεις του είχαν σαν αποτέλεσμα να πάει, το καλοκαίρι του 1995, στον Απόλλωνα Καλαμαριάς, που έπαιζε τότε στην Β’ Εθνική, απορρίπτοντας τις δελεαστικές προτάσεις που είχε από άλλες ομάδες, γιατί δεν ήθελε να φύγει μακριά από την οικογένειά του, που βίωνε, εκείνο το διάστημα, το δράμα της απώλειας του αδερφού του Νίκου, σε τροχαίο… Στην Καλαμαριά έπαιξε στο κέντρο της άμυνας, σαν στόπερ, συμμετέχοντας σε 17 παιχνίδια, αλλά στο τέλος της περιόδου, 1995-’96, έφυγε και πήγε στον Ποσειδώνα Νέας Μηχανιώνας, που ήταν τότε στην Γ’ Εθνική. Παίζοντας κι’ εκεί στο κέντρο της άμυνας, όχι σαν στόπερ όμως, αλλά σαν λίμπερο και όταν τον είχε ανάγκη η ομάδα του, έπαιξε και δεξί χαφ, θέσεις στις οποίες… έγραψε 27 συμμετοχές, ενώ έβαλε και ένα γκολ την περίοδο 1996-’97.
Αμέσως μετά… και ενώ μπορούσε να συνεχίσει να παίζει κι’ άλλο σ’ αυτό το επίπεδο, στο πρωτάθλημα της Β’ και της Γ’ Εθνικής δηλαδή, αποφάσισε να επιστρέψει στην Επανομή και στην Αναγέννηση, η οποία δεν διένυε τότε τις καλύτερες μέρες της, αφού εκείνη την περίοδο (1997-’98) ήταν, για δεύτερη φορά (!!!) μέσα στην ίδια δεκαετία, στο πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας και ήθελε να την βοηθήσει να επανέλθει στον δρόμο των επιτυχιών. Την πρώτη περίοδο (1997-’98) δεν τα κατάφεραν, αλλά την δεύτερη χρονιά (1998-’99) κατέκτησαν δια… περιπάτου το πρωτάθλημα, στον δ’ όμιλο της Β’ κατηγορίας και επανήλθαν πανηγυρικά στην Α’ κατηγορία της ΕΠΣΜ.
Την περίοδο 1999-2000, αφού διεκδίκησαν τον τίτλο στον δ’ όμιλο της Α’ κατηγορίας, μπήκαν στην πρώτη τετράδα και εξασφάλισαν την συμμετοχή τους στην πρώτη Α1 κατηγορία της ΕΠΣΜ που διοργανώθηκε την περίοδο 2000-’01, στο πρωτάθλημα της οποίας πρωταγωνιστούσαν τα επόμενα χρόνια, παίζοντας κάθε χρόνο στα πλέι οφ της ανόδου στην Δ’ Εθνική.
Συνέχισε να παίζει μέχρι και τα μισά της περιόδου 2003-’04 και τον Ιανουάριο του 2004 αποφάσισε να σταματήσει το ποδόσφαιρο, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, συμμετείχε όμως, έστω και κατά το ήμισυ, στην άνοδο της Αναγέννησης στην Δ’ Εθνική. Στην συνέχεια ανέλαβε ενεργό ρόλο στην διοίκηση της Αναγέννησης και όταν είδε την αγαπημένη του ομάδα να κατακτά το πρωτάθλημα στην Δ’ Εθνική, το 2009… και να επανέρχεται στην Γ’ Εθνική, μετά από απουσία 25 ετών (!!!) αμέσως μετά τέλος της περιόδου 2008-’09, αποχώρησε από την διοίκηση, λόγω των αυξημένων απαιτήσεων της κατηγορίας.
Από τότε μέχρι και σήμερα, παρακολουθεί και βοηθάει την Αναγέννηση Επανομής, όσο μπορεί…
*Πηγή: Αλέκος Παλαμίδας (Τ΄ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΣΜ)
