Κυριακή των Βαϊων: Η “αυλαία” της Μεγάλης Εβδομάδας

Η «αυλαία» της Μεγάλης Εβδομάδας ανοίγει σήμερα, Κυριακή των Βαΐων, το απόγευμα, με τις «Ακολουθίες του Νυμφίου».

Πιο συγκεκριμένα, η Εκκλησία, από τη μεγάλη της φιλανθρωπία, για να μπορέσουν όσο είναι δυνατόν περισσότεροι πιστοί να συμμετέχουν στις Ακολουθίες, επέτρεψε ο Όρθρος κάθε ημέρας (η πρωινή Ακολουθία κάθε ημέρας, η οποία συνοψίζει το νόημά της) να ψάλλεται το απόγευμα της προηγουμένης.

Οι Ακολουθίες του Όρθρου των τριών πρώτων ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας ονομάζονται «Ακολουθίες του Νυμφίου», και αυτό, διότι προβάλλεται ο Χριστός ως Νυμφίος της Εκκλησίας.

Χαρακτηριστικό Τροπάριο των ημερών αυτών είναι το: «Ἰδού, ὁ Νυμφίος ἔρχεται», το οποίο, κατά τη στιγμή που ψάλλεται στον Όρθρο της Μεγάλης Δευτέρας, μέσα στο μισοσκόταδο του Ναού, οι ιερείς βγάζουν λιτανευτικά την εικόνα του Χριστού Νυμφίου, η οποία θα παραμείνει ως το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης.

Ο ίδιος ο Χριστός συχνά παρομοιάζει τον ερχομό Του με γάμο και τον εαυτό Του με Νυμφίο (γαμπρό). Στο τέλος του βιβλίου της Αποκάλυψης ο Παράδεισος συμβολίζεται με μια «πόλη στολισμένη σα νύφη», μέσα στην οποία δεν μπαίνει τίποτε κακό.

Ο απόστολος Παύλος, επίσης, παρομοιάζει τη σχέση Χριστού και Εκκλησίας με τη σχέση γαμπρού και νύφης (επιστολή προς Εφεσίους, κεφ. 5), ενώ το «Άσμα Ασμάτων» (το βιβλίο του βασιλιά Σολομώντα, που βρίσκεται στην Παλαιά Διαθήκη) ερμηνεύτηκε από τους πατέρες ως αλληγορία του έρωτα του Θεού και του ανθρώπου.

Ο Θεός, κατά τους αγίους μας, είναι «ερωτευμένος με τον άνθρωπο», γιατί μόνο ένας ερωτευμένος θα μπορούσε να κάνει τέτοια θυσία: να γίνει ταπεινός άνθρωπος (ενώ είναι παντοδύναμος Θεός) και να επιτρέψει να Τον βασανίσουν μέχρι θανάτου για να σώσει το δημιούργημά Του. Επίσης, η αγάπη του Θεού είναι «έρως», γιατί Τον κινεί σε ένωση με τον άνθρωπο, όπως οι δύο ερωτευμένοι ενώνονται «οι δύο εις σάρκα μίαν».

Αυτή την ένωση καλείται να έχει ως σκοπό της ζωής του κάθε χριστιανός. Έτσι, αξιολογεί κάθε πράξη του, στην προσωπική, οικογενειακή, επαγγελματική ζωή του, με γνώμονα αν συμβάλλει σ’ αυτή την ένωση ή την εμποδίζει: στην ένωση με τον Τριαδικό Θεό διά του Χριστού. (Θεοδ. Ρηγινιώτη).

Γι’ αυτό ο Χριστός δεν θα μπορούσε να έχει παντρευτεί ή να ερωτευτεί μια γυναίκα: όχι γιατί «ήταν ανέραστος», αλλά γιατί είναι ο Νυμφίος της Εκκλησίας, ερωτευμένος και ενωμένος με τη Νύμφη Του, την ανθρωπότητα.

Εξάλλου, από σήμερα έως και τον Όρθρο της Μεγάλης Πέμπτης (δηλαδή την Μ. Τετάρτη απόγευμα) ψάλλεται το προσφιλές τροπάριο: «Τόν νυμφῶνά σου βλέπω».