Η Δέσποινα Τσούργιαννη για την Ημέρα της Γυναίκας: “Υποκλινόμαστε ευλαβικά μπροστά σε αυτές τις γυναίκες που πάλεψαν με πάθος και επιμονή για ίσα δικαιώματα”

Η Δέσποινα Τσούργιαννη για την Ημέρα της Γυναίκας: “Υποκλινόμαστε ευλαβικά  μπροστά σε αυτές τις γυναίκες που πάλεψαν με πάθος και επιμονή για ίσα δικαιώματα”

ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΤΣΟΥΡΓΙΑΝΝΗ

“Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας δεν είναι ακόμα μία απλή γιορτή..Δεν είναι καν γιορτή.
Είναι ημέρα μνήμης τού αγώνα των γυναικών για ίσα δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή.

Σε τέτοιες ημέρες δε χωράνε ούτε καρδούλες, ούτε λουλουδάκια, ούτε λούτρινα αρκουδάκια, ούτε γλυκά, ούτε γυναικοπαρέες που τα σπάνε πρώτο τραπέζι πίστα στα μπουζούκια.
Δεν τιμούμε αυτές που πάλεψαν, αγωνίστηκαν, μάτωσαν, πέθαναν με το να τα πίνουμε και να τα σπάμε.
Έχουμε όλες τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου να κάνουμε…

Σήμερα θα πρέπει να υποκλινόμαστε ευλαβικά μπροστά σε αυτές τις γυναίκες που πάλεψαν με , με πάθος και επιμονή για ίσα δικαιώματα στη δουλειά και στη ζωή, έχοντας απέναντί τους μια κοινωνία που τις ήθελε άβουλα πλάσματα και μηχανές αναπαραγωγής ..

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας δεν είναι μία ακόμα γιορτή. Είναι μια ημέρα που πρέπει να φέρουμε στη μνήμη μας τη Σιμόν ντε Μπουβουάρ, την Μπέτι Φρίντμαν, την Γκλόρια Στέινεμ, την Άντζελα Ντέιβις, την Μπελ Χουκς, τη Μάγια Αγγέλου, την Άλις Ουόλκερ, την Έμελιν Πάνκχερστ, τη Μαλάλα Γιουσαφζάι, την Αύρα Θεοδωροπούλου, την Καλλιρόη Παρρέν, την Αμαλία Φλέμινγκ και την Ελένη Ουράνη που όταν κατάλαβε πως δεν μπορεί να δώσει φεμινιστική μάχη ως γυναίκα το έκανε ως… άνδρας. Ως Άλκης Θρύλος κέρδισε το δικαίωμα να μην την αγνοούν και μια θέση στην αιωνιότητα.

Είναι μια ημέρα που πρέπει να διδάξουμε στους γιους μας να σέβονται το «ΌΧΙ » και τις κόρες μας να μη φοβούνται και να το φωνάζουν πιο δυνατά.

Οι βάσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας τέθηκαν από το εργατικό κίνημα το 1908, όταν 15.000 γυναίκες διαδήλωσαν στη Νέα Υόρκη διεκδικώντας μικρότερο ωράριο εργασίας, καλύτερες αμοιβές αλλά και δικαίωμα ψήφου.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα ,
ένα από τα πλέον φωτισμένα μυαλά τού τόπου μας, η δημοσιογράφος ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ ΠΑΡΡΕΝ ΣΙΓΑΝΟΥ υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα πρωτοπόρος και τολμηρή αγωνίστρια για τα δικαιώματα των Ελληνίδων, η «μεγάλη μορφή τού υγιούς φεμινισμού» όπως την αποκάλεσε ο Ξενόπουλος.. Την γενναία αυτή Ελληνίδα αγωνίστρια ύμνησε ο μέγας ποιητής Κωστής Παλαμάς γράφοντας τούς συγκλονιστικούς στίχους :

«Χαίρε γυναίκα της Αθήνας, Μαρία, Ελένη, Εύα.
Να η ώρα σου. Τα ωραία σου φτερά δοκίμασε και ανέβα
και καθώς είσαι ανάλαφρη και πια δεν είσαι σκλάβα
προς τη μελλούμενη άγια γη πρωτύτερα εσύ τράβα
και ετοίμασε τη νέα ζωή, μιας νέας χαράς υφάντρα
και ύστερα αγκάλιασε, ύψωσε και φέρε εκεί τον άντρα».

Τέλος..συμφωνώ απόλυτα με όσα υποστηρίζει η δημοσιογράφος Βίκυ Βαμιεδάκη ότι δηλαδή δεν θα έπρεπε να υπάρχει η
«γυναικοποίηση» συλλόγων, σωματίων, ενώσεων γυναικών, που επιχειρούν το διαχωρισμό τους επαγγελματικά και κοινωνικά, π.χ. «γυναίκες επιχειρηματίες», «γυναίκες ιατροί» κλπ. γιατί ενισχύουν τον διαχωρισμό των δυο φύλων.

Η νομοθετημένη ισότητα κατήργησε τους λόγους που μας χώριζαν παλαιότερα από τους άνδρες, με ουσιαστικό τρόπο. Μένουν ακόμη για να γίνουν αρκετά πράγματα, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο.

Η Ημέρα τής Γυναίκας, θα έπρεπε να αλλάξει και να γίνει η «Ημέρα των Προσώπων». Θα ήταν μια ευκαιρία, λόγω της μεγάλης δημοφιλίας της σε όλο τον κόσμο. Έτσι, αυτή τη μέρα θα γιορτάζαμε, ανθρώπους σύμβολα, γυναίκες και άνδρες. Ξέρω, πολλοί θα διαφωνούσαν με κάποιες επιλογές, όμως και αυτό θα ήταν κέρδος, καθώς θα γινόταν συζήτηση. Κάτι θα μαθαίναμε από τη ζωή και τη δράση ενός ανθρώπου σημαντικού. …!!!”

*Η Δέσποινα Τσούργιαννη είναι εκλεγμένη τοπική σύμβουλος Περαίας.