Επιστολή του ιερέα Αθανάσιου Χύτα προς τον δήμαρχο για τα Κοιμητήρια Περαίας
Μία πολύ ευγενική και καλογραμμένη επιστολή, απέστειλε ο πρόεδρος του εκκλησιαστικού συμβουλίου της Περαίας, πρωτοπρεσβύτερος, Αθανάσιος Χύτας, στον δήμαρχο, Γιώργο Τσαμασλή. Θέμα, η κατάσταση που επικρατεί στα Κοιμητήρια της Περαίας, θέμα διαχρονικό, το οποίο όπως υπογραμμίζει ο ιερέας δεν έχει να κάνει μόνο με την παρούσα δημοτική αρχή και ούτε αποτελεί αντικείμενο διαπαραταξιακής εκμετάλλευσης.
Η επιστολή:
“Αξιότιμε κ. Δήμαρχε,
Μετά από πολύ προβληματισμό και στάθμιση των δεδομένων που
έχουν συσσωρευτεί με την πάροδο του χρόνου στο θέμα Κοιμητήρια Περαίας
(=ΚΠ) σας καταθέτω την επιστολή αυτή εν είδει υπομνήματος με αίσθηση
ευθύνης για τον τόπο που διακονώ από τη θέση του ιερέα και την πεποίθηση
ότι υφίσταται (εδώ και καιρό) αδήριτη ανάγκη δυναμικής και αποτελεσματικής
παρέμβασης της δημοτικής αρχής. Μαζί με εσάς καθιστώ κοινωνούς των
σκέψεών μου τα εκλεκτά μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου (=ΔΣ) του Δήμου
μας καθώς και άλλους φορείς του τοπικού διαμερίσματος της Περαίας.
Φρονώ πως είναι καιρός να συμβάλουμε όλοι στην ανάδειξη και εκτίμηση του
προβλήματος και, στη συνέχεια, οι καθ΄ύλην αρμόδιοι να δρομολογήσουν
λύσεις, το δυνατόν συντομότερα 1 .
Τα ΚΠ έχουν ποικίλα προβλήματα τα οποία νομίζουμε (και ελπίζουμε)
ότι είναι γνωστά στη δημοτική αρχή και τις κατά καιρόν διοικήσεις της. Τα
κυριότερα προβλήματα είναι (α) <<η μη δυνατότητα επέκτασης των
υφιστάμενων Κοιμητηρίων>> 2 και (β) ο κορεσμός όσον αφορά στην ταφή
νέων κεκοιμημένων αλλά και στη φύλαξη των οστών τους (μετά την εκταφή)
στον χώρο του οστεοφυλακίου και του χωνευτηρίου. Ήδη από τον Αύγουστο
του 2001, ενθυμούμαι, η τότε δημοτική αρχή, μας μιλούσε για επικείμενη
μετεγκατάσταση σε νέα Κοιμητήρια με σύγχρονες υποδομές και εγγυήσεις
ομαλής λειτουργίας. Μεσολάβησαν είκοσι ένα χρόνια (21) και μολονότι σε
εβδομαδιαία βάση βρίσκομαι εκεί επιτελώντας ιερατικό καθήκον και, αν και
έχω ρωτήσει κατά καιρούς πρόσωπα της διοίκησης του Δήμου τί συμβαίνει με
τα ΚΠ, οι απαντήσεις υπήρξαν ελλιπείς. Είκοσι ένα χρόνια και στην έδρα ενός
Καλλικράτιου Δήμου δεν υπάρχουν αξιοπρεπή και επαρκή Κοιμητήρια, για την
ακρίβεια δεν έχουν τελεσφορήσει ούτε οι προβλεπόμενες και από χρόνια
δρομολογημένες μελέτες 3 .
Η παρούσα επιστολή δεν αναζητά την επίρριψη ευθυνών μολονότι
αυτή εικάζουμε ότι υπάρχει και μπορείτε να την αναζητήσετε αν τεθούν τα
σωστά ερωτήματα. 4 Το κύριο θέμα είναι να βρούμε λύση στο υφιστάμενο
πρόβλημα, να προχωρήσουμε μπροστά οικοδομώντας και όχι να
δαπανήσουμε τον χρόνο μας και την ενέργειά μας σε μια κριτική ή ένα
κατηγορώ.
Θα ήθελα, συνεπώς, να ρωτήσω τους παραλήπτες της παρούσας επιστολής:
Μπορούμε ειλικρινά όλοι μαζί να συμβάλουμε στην υπέρβαση του παρόντος
αδιεξόδου και να δώσουμε λύση ωθώντας τις διαδικασίες με την αξιοποίηση
κάθε νόμιμου μέσου προς κάθε κατεύθυνση από όλες τις παρατάξεις του
Δημοτικού Συμβουλίου;
Έχω τη γνώμη ότι όλα τα μέλη του ΔΣ του ΔΘ καθώς και όλοι οι
τοπικοί φορείς επιθυμούμε τη δημιουργία αξιοπρεπών και με εύρυθμη
λειτουργία Κοιμητηρίων. Η ύπαρξη κοιμητηριακού κανονισμού και ιδιαίτερης
υπηρεσίας στο διοικητικό σχήμα του Δήμου φανερώνει του λόγου το αληθές 5 .
Ωστόσο η δημιουργία των νέων ΚΠ και η ανάπλαση των υφισταμένων
σημαίνει την προώθηση και υλοποίηση ενός κεντρικού σχεδιασμού του
οποίου φορέας εκτέλεσης και επίβλεψης είναι ο Δήμος και οι υπηρεσίες του.
Η διοίκηση του Δήμου και οι τεχνικές υπηρεσίες είναι βέβαιο ότι γνωρίζουν
καλύτερα από εμάς τι πρέπει να πράξουν. Καταρχάς αυτό που χρειάζεται
εξάπαντος είναι να αναδειχθεί ομόφωνα η αναγκαιότητα της επίλυσης. Άμεσα
να εντοπιστούν τα σημεία που χωλαίνει η προσπάθεια και αφού γίνουν οι
σχετικές επικαιροποιήσεις μελετών και όποιες τεχνικές και νομικές αναθέσεις
να έχουμε έναν «ψηλαφητό» χρονικό ορίζοντα επίλυσης του προβλήματος.
Όχι όμως άλλα είκοσι ένα χρόνια, όχι μια ακόμη γενιά. Νομίζουμε ότι και ένα
οιονεί παρατηρητήριο από μέλη του ΔΣ θα ενίσχυε την ώθηση του έργου. Το
θέμα δεν αφορά μια συγκεκριμένη διοίκηση. Θα πρέπει να έχει ευρύτατη
συναίνεση, αν όχι ομόφωνη, και να αποτελέσει η επίλυσή του δεδηλωμένο
στόχο κάθε διοίκησης. Η δράση αυτή πρέπει να βρίσκεται στο προσκήνιο και
όχι να λιμνάζουν οι αποφάσεις που την αφορούν σε κάποια συρτάρια του
Δήμου. Με τις παραπάνω σκέψεις, κ. Δήμαρχε, φρονώ ότι δεν προσθέτω κάτι
στη γνώση σας αλλά ευελπιστώ στην κινητοποίηση των ανακλαστικών σας,
στην αφύπνιση των δυνάμεων του ΔΣ του Δήμου μας και άλλων αξιόλογων
φορέων, όπως και όλων όσοι λάβουν αυτή την επιστολή και κάνουν τον κόπο
να την αναγνώσουν. Μέσα στο πολυεύθυνο έργο σας πρέπει να
συμπεριλάβετε την εύστοχη αντιμετώπιση και αυτού του χρόνιου ζητήματος.
Η παρούσα κατάσταση δεν τιμά κανένα μας ενώ ο κορεσμός τους καθιστά
επιτακτική την εύρεση λύσης. Η πείρα μας διδάσκει ότι οι φρόνιμοι άνθρωποι
είναι προμηθείς και όχι επιμηθείς.
Εν κατακλείδι: Είναι χρέος μας, η κατασκευή νέων Κοιμητηρίων
στον ήδη διορισμένο πολεοδομικό χώρο και η επιτυχής ανάπλαση των
παλαιών, προς τους νεκρούς που λιπαίνουν με τα σώματά τους τούτη τη
γη. Είναι ευθύνη η κατασκευή νέων Κοιμητηρίων προς τους
συγχρόνους που οδηγούν στην τελευταία επί γης κατοικία οικεία και
προσφιλή πρόσωπα. Και είναι κληρονομιά ήθους και πολιτισμού για
όσους θα έρθουν μετά από εμάς. Κατά τον λόγο του ποιητή «θα μας
δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί» 6 .
Υστερόγραφο: Το θέμα, όπως είπαμε, είναι καυτό και δεν
προσφέρεται για παραταξιακή εκμετάλλευση. Όσο χρονίζει κακοφορμίζει και
τα παρακείμενα προβλήματα αυξάνουν 7 . Λ.χ.
Α) Δεν υπάρχει ένα στοιχειωδώς ευπρεπές οστεοφυλάκιο. Το χωνευτήρι είναι
πλήρες και η απόφαση να μεταφέρονται τα οστά από εκταφές σε άλλα
παρακείμενα Κοιμητήρια είναι από κάθε άποψη επιβαρυντική για τους
συγγενείς των νεκρών.
Β) Η ρυμοτομία των υφιστάμενων ΚΠ εσωτερικά και η κατασκευή των τάφων,
παρά τη φιλότιμη προσπάθεια του Δήμου, δεν οδηγεί στο προσδοκώμενο
αποτέλεσμα και έχει άτακτα και άναρχα στοιχεία που δυσχεραίνουν την
πρόσβαση στον τάφο, ιδίως όταν οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοούν.
Γ) Κάποιες φορές η εκταφή των νεκρών υπήρξε πλημμελής (σκόρπια οστά
εκτός του τάφου) η δε φύλαξή τους ανεπαρκής (υπήρξαμε αυτόπτες μάρτυρες
οστών πάνω σε φρεσκοσκαμμένους τάφους που χρησιμοποιήθηκαν για
τελετές μαγείας).
Δ) Δεν υπάρχει ένα κοιμητηριακό παρεκκλήσι για την τέλεση κηδειών,
μνημοσύνων ή τρισαγίων, όταν έκτακτες καιρικές συνθήκες εμποδίζουν την
τέλεσή τους στο ατομικό μνήμα.
Ε) Η χρήση του νερού και οι σχετικές βρύσες πρέπει να συντηρούνται
καλύτερα (πόσες φορές χρειάστηκε να τηλεφωνήσω σε τοπικό παράγοντα για
να επιδιορθωθεί βρύση απ’ όπου έτρεχε ακατάσχετα πολύτιμο νερό), ενώ η
υγιεινή του οστεοφυλακίου και της τουαλέτας είναι ανύπαρκτη.
Με εκτίμηση,
Ο Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου
Πρωτοπρεσβύτερος
Α Θ Α Ν Α Σ Ι Ο Σ Χ Υ Τ Α Σ”