Αυτός είναι ο λιμενικός που έσωσε τον 23χρονο που έκανε kitesurf στον Ποταμό
Είναι η δεύτερη φορά που, ως ήρωας, ο επικελευστής του Λιμενικού Σώματος Χρήστος Σπυρόπουλος θέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο για να σώσει άνθρωπο που παλεύει με τα κύματα της θάλασσας στη Θεσσαλονίκη.
Μέσα στην έντονη κακοκαιρία που χτύπησε τη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 19/11, ο επικελευστής του Λιμενικού Σώματος Χρήστος Σπυρόπουλος, κατάφερε μαζί με δύο εθελοντές καπετάνιους να βγάλουν σώο από τη θάλασσα έναν 23χρονο που κάνοντας kitesurf έπεσε στα μανιασμένα κύματα.
Την πρώτη φορά, το καλοκαίρι του 2021, ο Χρήστος Σπυρόπουλος με θάρρος και μεθοδικότητα κατάφερε να σώσει 8 παιδιά, ηλικίας 13 έως 16 ετών, και 2 ενήλικους ναυτοπρόσκοπους που, μέσα σε έντονη κακοκαιρία, αναποδογύρισε η λέμβος τους την ώρα που επέστρεφαν από πλωτή κατασκήνωση. Η δεύτερη φορά ήταν λίγες πριν, όταν 23χρονος επιχείρησε να κάνει kitesurfing στην Επανομή και από τον πολύ δυνατό αέρα που έπνεε στην περιοχή, έχασε τον έλεγχο της αετοσανίδας και αβοήθητος έπεσε στα ταραγμένα νερά.
Ο θαρραλέος επικελευστής μιλάει στο newsit.gr και με συγκίνηση περιγράφει όσα έζησε: «Στις 19 Νοεμβρίου γύρω στις 14:30 ενημερώθηκε η υπηρεσία μας, το Ά Λιμενικό Τμήμα Νέας Μηχανιώνας, ότι ένας χειριστής αετοσανίδας βρίσκεται σε δυσμενή θέση στην περιοχή του Ποταμού στην Επανομή, κοντά στη θέση Ναυάγιο. Άμεσα και μετά από τις συντονισμένες ενέργειες του διοικητή του τμήματός μας, προβήκαμε στις ενδεικνυόμενες ενέργειες έρευνας και διάσωσης για να εντοπίσουμε τον χειριστή.
Έγιναν προσπάθειες για να αποπλεύσουν σκάφη ώστε να προσεγγίσουν τον χειριστή της αετοσανίδας. Ο 23χρονος είχε προσπαθήσει να κάνει αετοσανίδα αλλά τον πήρε ο δυνατός άνεμος και τον έριξε στη θάλασσα. Είχε τρομερές ριπές ανέμων εκείνη την ημέρα. Έφταναν μέχρι τα 9-10 μποφόρ. Η αετοσανίδα χάθηκε και ο νεαρός βρέθηκε μόνος και αβοήθητος στη θάλασσα. Μάλιστα κάποια στιγμή στο ένα ναυτικό μίλι από την ακτή. Εμείς κινηθήκαμε με το περιπολικό όχημα και πλησιάσαμε, όμως διαπιστώσαμε με τα κιάλια ότι ο άνθρωπος βρισκόταν πάρα πολύ μακριά.
Μόλις φτάσαμε στο σημείο ενημερώσαμε τον καπετάνιο τον κ. Δήμου που διατηρεί ένα θυννείο στην εν λόγω περιοχή, τον οποίο ευχαριστώ πολύ γαι τη βοήθεια του, και πήγαμε με το βοηθητικό του σκάφους να προσεγγίσουμε τον άνθρωπο. Οι συνθήκες όμως ήταν πολύ δύσκολες. Ο άνεμος ήταν τρομερά δυνατός. Το βοηθητικό σκάφος έπαιρνε πάρα πολλά νερά και αναγκαστήκαμε να γυρίσουμε πίσω στην ακτή για να μη βουλιάξουμε και εμείς. Αμέσως μετά ήρθε ακόμα ένα αλιευτικό σκάφος, το «Μιχάλης», με καπετάνιο τον Χρήστο Αλεξάκη, στον οποίο θέλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια για την τόλμη και το θάρρος του, και επιχειρήσαμε ξανά μαζί.
Τα ρεύματα είχαν τραβήξει τον 23χρονο ακόμα πιο μακριά, προς Χαλκιδική. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες. Ο χρόνος στέρευε. Σε 30 λεπτά θα νύχτωνε. Τρέμαμε από το κρύο. Τα κύματα ήταν πολύ ψηλά. Άλλα σκάφη δεν μπορούσαν να βοηθήσουν. Υπήρχε κίνδυνος αν έπεφτα κι εγώ στη θάλασσα να μην μπορέσω να ανέβω ξανά. Παρόλα αυτά καταφέραμε και τον πλησιάσαμε. Κατάφερα να πιάσω τον 23χρονο και να τον τραβήξω. Τον ανέβασα πάνω στη βάρκα. Ήταν ταλαιπωρημένος, τρομαγμένος αλλά χαρούμενος που κατάφερε να σωθεί. Τρομάξαμε κι εμείς, κι εγώ, αλλά το μόνο που μας ενδιέφερε ήταν να σώσουμε τη ζωή του.
Γιατί κάθε ανθρώπινη ζωή είναι πολύτιμη. Τολμήσαμε και τα καταφέραμε. Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις το πρώτο που μετράει είναι να αξιολογήσεις τα ρίσκα. Μόλις το κάνεις αυτό και θεωρείς ότι μπορείς να επιχειρήσεις, εξαντλείς όλες τις πιθανότητες που έχεις για να πάνε όλα καλά. Το σημαντικότερο είναι να «το λέει η ψυχούλα σου». Εγώ κατάφερα να βοηθήσω και τον Ιούλιο του 2021 και να διασώσω 8 παιδιά και 2 ενήλικες ναυτοπροσκόπους από τη θάλασσα και τώρα με τον 23χρονο. Και την άλλη φορά είχε πολύ δύσκολο καιρό και το μόνο που με ένοιαζε είναι να σωθούν όλοι. Κινδύνευαν παιδιά και αυτό με τρόμαζε. Είχε γυρίσει η ναυτοπροσκοπική λέμβος από την κακοκαιρία και είχαν πέσει όλοι στη θάλασσα. Δεν θα σταματήσω. Αφήνω πίσω την οικογένεια μου. Πιστεύω στις δυνατότητες μου και θα κάνω τα πάντα.
Κάτι τέτοιες στιγμές αισθάνεσαι ότι οι άνθρωποι αυτοί στηρίζουν όλες τις ελπίδες τους για ζωή σε εσένα. Και με τη βοήθεια του Θεού πιστεύεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις και να σώσεις όποιον κινδυνεύει. Πρέπει και ο Θεός να βάλει το χέρι του. Κινδυνέψαμε πολύ αλλά από τη στιγμή που τα καταφέραμε μόνο ευτυχισμένος μπορώ να είμαι. Μόλις κατάφερα και τον ανέβασα στο σκάφος άρχισα να τον αγκαλιάζω και να τον φιλάω για να τον ηρεμήσω. Το μόνο που με ενδιέφερε είναι που τον έβλεπα ζωντανό και να χαμογελούν τα μάτια του».
*Το ρεπορτάζ είναι του Αγγελου Λαμπίδη από το newsit.gr
