Απολαυστικός Χατζηβαλάσης στα γενέθλιά του: ” Μην μετράτε τη ζωή με τη μεζούρα. ΖΗΣΤΕ την!”

Ενα απίστευτο, αληθινό, αγαπησιάρικο, αλλά και σατιρικό κείμενο το οποίο θα πρέπει να έχουμε οδηγό στη ζωή μας, ανήρτησε ο Γιώργος Χατζηβαλάσης, με αφορμή τα 67α γενέθλιά του. Η ταύτισή του με τον μεγάλο μας κωμικό, Λάμπρο Κωνσταντάρα, στέλνει μηνύματα ζωής: ” Μην τη μετράτε με τη μεζούρα. ΖΗΣΤΕ την!”, μας προτρέπει. Εχει άδικο;

Διαβάστε την ανάρτηση του επικεφαλής της παράταξης “Δράση Πολιτών”:

“Αγαπητοί φίλοι,

Σήμερα κλείνω την 66η σελίδα της ζωής μου και μπαίνω επισήμως στην 67η, στο κάτω μέρος της οποίας γράφει με χρυσά γράμματα τη λέξη ΣΥΝΤΑΞΗ.

Έχοντας συμπληρώσει 48 χρόνια εργασίας (δουλεύω αδιαλείπτως από τα 18) και έχοντας ζήσει τόσες προσωπικές και εργασιακές ανατροπές, ένα πράγμα έχω να σας πω.

Μην μετράτε τη ζωή με τη μεζούρα. ΖΗΣΤΕ την!

Μην την παίρνετε πολύ στα σοβαρά! Μάθετε να αναζητάτε την καλή πλευρά ακόμη και στις αναποδιές της. Με τη μεμψιμοιρία και τις κλάψες δεν λύνονται τα προβλήματα. Με αισιοδοξία και χαμόγελο αντιμετωπίζονται όλα καλύτερα.

Πώς θα το πετύχετε αυτό;

Βήμα 1ο: Μην παίρνετε τον εαυτό σας πολύ στα σοβαρά!
Όχι μόνο αυτό, αλλά επιλέξτε έναν από τους ήρωες της χρυσής εποχής του Ελληνικού Κινηματογράφου και ταυτιστείτε μαζί του. Κατά προτίμηση κωμικό. Εγώ λόγω διαχρονικής αδυναμίας στη ζωή και προσφάτως αποκτηθεισών διαστάσεων, επέλεξα τον Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Κάνω τις διατάσεις μου το πρωί, όπως εκείνος δίπλα στην πισίνα (λέμε τώρα), φοράω το ρολόι και την αλυσίδα στο χέρι μου, χτενίζω τα μαλλιά μου (πολύτιμα όσα μου έχουν μείνει) και ετοιμάζομαι για μια νέα συγκλονιστική ημέρα.

Βήμα 2ο: Μην παίρνετε την Ελλάδα πολύ σοβαρά!
Είναι μια πανέμορφη μεν, αστεία δε, χώρα. Το είπε και ο Τσαρούχης πριν από μένα. «Η Ελλάδα είναι ωραία ως σκηνικό, αλλά όχι ως παράσταση». Η Ελλάδα είναι μια κούκλα ως προς το φυσικό της περιβάλλον, αλλά τόσο αντιφατική ως προς την οργάνωση της νεοελληνικής της εκδοχής! Αν κάνετε το λάθος να νομίζετε ότι ανήκει στον προηγμένο κόσμο επειδή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ζισκάρ ντ’ Εσταίν τη -στριμώξανε με το έτσι θέλω- στην ΕΟΚ, μάλλον κάνετε λάθος. Η Ελλάδα υπάρχει για να σε ταλαιπωρεί όσο ζεις, πολλές φορές και μετά θάνατον. Αγαπώ τρελά την Ελλάδα, αλλά η σχέση μου μαζί της είναι παθιασμένα ερωτική (μεγάλη καψούρα). Δεν μπορώ να ζήσω μαζί της, αλλά δεν μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτήν!

Βήμα 3ο: Μην παίρνετε την όποια ιδιότητά σας καθόλου στα σοβαρά
Ως «ιδιότητα» εννοώ την επαγγελματική σας «ταυτότητα». Τι είστε; Υπάλληλοι, Αγρότες, Γιατροί, Δικηγόροι, Έμποροι, Καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης; Ε και! Δουλεύουμε για να ζήσουμε! Δεν ζούμε για να δουλεύουμε! Διαθέτουμε το 1/3 της ημέρας μας, για να εξασφαλίσουμε τους πόρους, που μας επιτρέπουν να ζήσουμε το άλλο 1/3. Κοιμόμαστε και αναλαμβάνουμε δυνάμεις στο τελευταίο 1/3, για να ξεκινήσουμε την επομένη και πάλι από την αρχή.

Μην αφήνετε τη δουλειά να καπελώσει τη ζωή σας, γιατί -όπως το λέει και η λέξη- είναι η συνειδητή, προσωρινή «δουλεία», που σου παρέχει τη δυνατότητα να ΖΗΣΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για μαύρες σκέψεις. Αφήστε πίσω το σκοτάδι, φορέστε το πιο ζεστό χαμόγελό σας και βγείτε στο φως της ημέρας! Για αύριο, …έχει ο Θεός”.